Pierwszym etapem frezowania CNC jest przygotowanie cyfrowego projektu. Na rynku obecnie oferowanych jest wiele programów stosowanych w tym celu.  Następnie przystępuje się do przetwarzania materiału, celem stworzenia planu sterowania narzędziami. Ma to służyć utworzeniu przedmiotu możliwe jak najbardziej zgodnego z projektem. Na tym etapie dobierany jest odpowiedni rodzaj frezów. Na odzwierciedlenie projektu obok odpowiedniego doboru frezu wpływa także sprawność osoby obsługującej sprzęt, jak również jakość maszyny. Trzecim etapem jest przystąpienie do obróbki materiału.

Frezowanie CNC polega na obróbce skrawaniem przy wykorzystaniu plotera CNC. Daje możliwość obrabiania powierzchni kształtowych, płaszczyzn, uzębień, kanalików i rowków. Obróbka może być wykonana za pomocą frezarki na materiale drewnianym lub drewnopochodnym, z tworzywa sztucznego lub z metalu. Ze względu na ilość wrzecion możemy podzielić je na jednowrzecionowe lub wielowrzecionowe. Kolejny podział dotyczy umieszczenia wrzeciona. Wyróżniamy frezarki dolnowrzecionowe i górnowrzecionowe. Następna klasyfikacja to frezarki poziome, pionowe, uniwersalne.

Frez to narzędzie służące obróbce. Jego parametry techniczne są bardzo różne, związane są m.in z długością, kształtem, rodzajem tworzywa z którego jest wykonane. W zależności od tego w jaki sposób rozmieszczone są w nim ostrza wyróżniamy: frezowanie czołowe, skośne oraz obwodowe (walcowe). Podczas frezowania czołowego oś frezu ułożona jest prostopadle w stosunku do powierzchni obrabianego materiału. Podczas frezowania skośnego stosunek osi frezu do powierzchni obrabianego materiału wynosi kąt w przedziale 0 – 90o. Natomiast oś narzędzia ułożona jest równolegle do obrabianego materiału podczas frezowania obwodowego.

Pod względem kinematycznym wyróżniamy następujące rodzaje frezowania: współbieżne oraz przeciwbieżne. Ten pierwszy rodzaj polega na tym, że kierunek w którym przesuwane jest narzędzie jest taki sam jak ruch przedmiotu, który podlega obróbce. W drugim przypadku kierunki te są przeciwne.

Ze względu na konstrukcje występuje następujący podział frezowania: pełne, niepełne i swobodne. Frezowanie pełne nazywane jest także frezowaniem trzystronnym, z uwagi na liczbę obrobionych powierzchni (trzy). Frezowanie niepełne, nazywane inaczej dwustronnym, również dotyczy liczby obrobionych powierzchni, których jest o jedną mniej niż przy frezowaniu pełnym (dwie). W ostatnim przykładzie obrobiona jest tylko jedna powierzchnia.

Osoby obsługujące frezarki powinny posiadać niezbędną wiedzę, certyfikat poświadczający ukończenie kursu obsługi i programowania obrabiarek sterowanych numerycznie oraz posiadać stosowne przeszkolenie w zakresie obsługi sprzętu. W trakcie wykonywania swojej pracy powinny posiadać środki bezpieczeństwa takie jak osłony i specjalne okulary. Służy to zapobieganiu wypadkom przy pracy np. skaleczenia palców lub uszkodzenia gałki ocznej wiórami powstającymi w wyniku obróbki tworzywa.